Η Κύπρος,όχι μόνο σήμερα αλλά από την αρχαιότητα αποτελούσε το σταυροδρόμι όλων των πολιτισμών που είχαν αναπτυχθεί στις χώρες που βρέχονται από τα νερά της Μεσογείου. Στο πέρασμα τους από το νησί έχουν αφήσει έντονα τα σημάδια της παρουσίας τους πάνω στο "σώμα" του.
Κάστρα, Σπίτια, Εκκλησίες, Ναοί, Ξωκλήσια, Δρόμοι, Γεφύρια, όλα φέρουν την αρχιτεκτονική και την υπογραφή των εκάστοτε δυναστών του νησιού.
Στο πέρασμα των αιώνων, αναπτύχθηκαν στο νησί, κόντρα στις ξένες επιρροές, 3 ξεχωριστές και μοναδικές αρχιτεκτονικές στην οικοδόμηση των σπιτιών, οι οποίες ήταν απότοκο της ανάγκης να προστατευθεί ο πληθυσμός από τις επιδρομές τόσο των ντόπιων ληστών όσο και των πειρατών, που λυμαίνονταν τα παράλια της Μεσογείου.
Στις πεδινές περιοχές βλέπουμε να έκτιζαν τα σπίτια μέχρι και το κατώφλι των παραθύρων του ισογείου με πέτρα και από εκεί μέχρι και το ανώι με το γνωστό πλιθάρι. Αυτή την αρχιτεκτονική την βλέπουμε να υπάρχει ακόμη στους παλαιούς πυρήνες των χωριών της Μεσαορίας, των Κοκκινοχωριών και της Λάρνακας.
Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό δείγμα Μεσαορίτικης αρχιτεκτονικής είναι το ερειπωμένο πια Χάνι του Παλιέ Πασά, το οποίο βρίσκεται στην δυτική όχθη του Βασιλικού ποταμού και ανατολικά από το χωριό Μαρί στην επαρχία Λάρνακας.
Κτίστηκε επί Τουρκοκρατίας στην συμβολή των δρόμων - μονοπατιών που οδηγούσαν από τη Λάρνακα προς την Λεμεσό και τανάπαλιν και στην μοναδική τότε διασταύρωση του ποταμού από όπου οι αρχαίοι μεταλλωρύχοι της Καλαβασού διοχέτευαν το μετάλλευμα τους στο λιμάνι του Βασιλικού.
Το πανέμορφο κτίσμα, παρόλο που έχει εγκαταλειφθεί από χρόνια τώρα, διατηρεί ανέπαφες τις βάσεις θεμελίωσης και την αρχική αρχιτεκτονική διάταξη των πολλών δωματίων του και αξίζει να του δοθεί η απαραίτητη φροντίδα για να μην καταρρεύσει τελείως.
