Σε ένα πεδινό χωριό, όπως την Αλαμινό της Λάρνακας, το οποίο από πάντοτε μαστιζόταν από λειψυδρία, το μόνο που πιθανόν να μην περιμένεις ποτέ να δεις είναι τον γνωστό πέτρινο Βυζαντινό νερόμυλο. Και όμως στην Αλαμινό υπάρχουν όχι ένας αλλά δύο.
Κτισμένοι και οι δυο από τον καιρό της Τουρκοκρατίας στις όχθες του Ξεροπόταμου και αφού διέγραψαν τον εργασιακό τους κύκλο, ο ένας μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα και ο άλλον μέχρι τα τέλη του 19ου, αντικαταστάθηκαν από τον ηλεκτρικό αλευρόμυλο.
Ο πρώτος βρίσκεται 500 μέτρα νοτιοανατολικά από το κέντρο του χωριού και είναι σε πολύ καλή κατάσταση όσο αφορά την χοάνη, το μυλαύλακο εισόδου και την τεράστια δεξαμενή, μέσα στην οποία διοχέτευαν το νερό είτε από την ροή του ποταμού είτε από πηγάδια τα οποία είχαν σκάψει στην γύρω περιοχή.
Πρόκειται για σπουδαίο κτίσμα το οποίο έχει οικοδομηθεί με πέτρες της περιοχής, οι οποίες περιέχουν μικρή ποσότητα κιμωλίας. Το νεραύλακο εισόδου, πέρνα πάνω από τοίχο στον οποίο οι ανατολικές αντηρίδες επεκτείνονται από το έδαφος μέχρι και το πιο ψηλό σημείο και από τη μέση επεκτείνονται προς τα πλάγια και σχηματίζουν ανάμεσα τους 4 τυφλά και ημικυκλικά τόξα. Οι δυτικές αντηρίδες, οι οποίες έχουν τις ίδιες διαστάσεις με τις ανατολικές, απλά επεκτείνονται μέχρι και την κορυφή του μυλαύλακου.
Τα όποια άλλα κτήρια υπήρχαν όταν ο νερόμυλος βρισκόταν σε λειτουργία, έχουν γκρεμιστεί και εξαφανιστεί και ο λόγος είναι ότι αυτά ήταν οικοδομημένα με πλίνθους και έχουν γκρεμιστεί ακριβώς για να χρησιμοποιηθεί ο χώρος που καταλάμβαναν, στην παραγωγή σιτηρών.
Η τεραστίων διαστάσεων δεξαμενή βρίσκεται μόλις 30 μέτρα βόρεια της χοάνης και εφάπτεται με το μυλαύλακο εισόδου. Στα πρώτα χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας είχε χρησιμοποιηθεί σαν μέρος ενός αρδευτικού συστήματος το οποίο με τη σειρά του έχει εγκαταλειφθεί μετά την δημιουργία άλλων αρδευτικών συστημάτων με την μεταφορά νερού από την περιοχή Σταυροβουνίου. Ο Νερόμυλος έχει χαρακτηριστεί από το τμήμα αρχαιοτήτων σαν μνημείο Β'.
Ο δεύτερος νερόμυλος της Αλαμινού, βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τον πρώτο και πολύ κοντά στις εκβολές του ποταμού. Δεν έχει απομείνει από αυτόν παρά τα θεμέλια της χοάνης και ένα πολύ μικρό μέρος των χαλασμάτων του μυλαύλακου εισόδου. Τα οποία χαλάσματα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί ανάμεσα στους καλαμιώνες που καλύπτουν μεγάλο μέρος της τεράστιας και επίπεδης κοιλάδας που σχημάτισε ο Ξεροποταμός στην περιοχή εκείνη.
