Στην επαρχία Λεμεσού υπάρχει το μοναδικό στην Κύπρο χωριό που φέρει το όνομα του Αποστόλου Παύλου. Βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Καλό Χωρίο, Άγιος Κωνσταντίνος και Αρακαπάς.
Για να φθάσουμε στον Άγιο Παύλο, περάσαμε μέσα από τον Αρακαπά και στην συνέχεια για 7.5 χιλιόμετρα μέσα από τεράστιες εκτάσεις καλλιεργημένες με εσπεριδοειδή και κυρίως μανταρίνια, ακολουθώντας ανάντη τον ποταμό Άγιος Παύλος που είναι παραπόταμος του Άμαθου και ο οποίος έχει δημιουργήσει ένα τραχύ τοπίο που χαρακτηρίζεται από βαθιές και καταπράσινες κοιλάδες.
Στα τελευταία 950 μέτρα πριν την είσοδο μας στο χωριό, βρεθήκαμε «αντιμέτωποι» με τις κακοτράχαλες νότιες βουνοπλαγιές της Παπούτσας οι οποίες έχουν διαμορφωθεί μέσα στο πέρασμα των χιλιετιών τόσο από τις καιρικές συνθήκες αλλά και από τον ποταμό. Η διαδρομή μαιανδρική και σε κάθε στροφή της μια νέα πανέμορφη εικόνα παρουσιαζόταν μπροστά μας έχοντας σαν φόντο τον δυνατό θόρυβο των νερών του ποταμού που βίαια κτυπούσαν πάνω στην σκληρή πυριτική πέτρα.
Από μακριά το χωριό φαίνεται να «κουρνιάζει» λίγο πιο κάτω από την ψηλότερη κορυφή του όρους. Μερικές δεκάδες πετρόκτιστα σπίτια, με κόκκινα κεραμίδια στις στέγες «σκαρφαλώνουν» στην δυτική όχθη του ποταμού, ο οποίος κυλά ανάμεσα σε μικρά περιβόλια εσπεριδοειδών και αμυγδαλιών.
Στον Άγιο Παύλο δεν μπορείς να πας τυχαία. Δεν θα περάσεις από εκεί πηγαίνοντας για κάπου αλλού. Ο δρόμος είναι αδιέξοδος. Πέραν από το χωριό υπάρχουν μόνο τα πευκοδάση της Παπούτσας και οι κατακόρυφες πλαγιές της.
Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο και πρόκειται για μονόκλιτη βασιλική που φέρει έντονα οξυκόρυφη, δίρριχτη, ξύλινη και κεραμοσκεπή στέγη.
Τα σπίτια είναι κτισμένα με ακανόνιστη πέτρα της περιοχής, με μεγάλους αρμούς οι οποίοι γεμίζονται με μικρές πέτρινες πλάκες και εξωτερικά καλύπτονται με ασβεστοκονίαμα. Εκτός από μερικά που κτίστηκαν πρόσφατα, όλα τα άλλα διατηρούν την αρχική Μεσαιωνική αρχιτεκτονική τους. Γι αυτό βλέπουμε πανέμορφα σπίτια με μεγάλες πόρτες που στο ανώφλι φέρουν τεράστιους κορμούς δέντρων. Μόνη «παραφωνία» κάποιες στέγες που έχουν αντικατασταθεί με καινούργιες κατασκευές «χαλώντας» έτσι την εικόνα ολόκληρου του οικοδομήματος.
Στο κέντρο του χωριού υπάρχει μικρή γραφική πλατεία και σε αυτή ευρίσκονται το οίκημα του κέντρου νεότητας Αγίου Παύλου, η ΣΠΕ Ορεινής Πιτσιλιάς, ο κυνηγετικός σύλλογος και τα γραφεία του κοινοτικού συμβουλίου. Υπάρχει επίσης πηγή πόσιμου και κρύου νερού την οποία οι άνθρωποι «έντυσαν» με πέτρα δημιουργώντας έτσι μια πολύ όμορφη βρύση.
Τα πάντα στον Άγιο Παύλο είναι πετρόκτιστα. Τα σπίτια, η εκκλησία, οι δρόμοι, η βρύση και το παλιό γεφύρι του ποταμού. Το χωριό μια σταλιά τόπος και μπορείς να το γυρίσεις και να το μελετήσεις μέσα σε λίγη ώρα. Το μόνο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσετε είναι το ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να φύγετε και θα σας είναι πολύ δύσκολο να αποχωριστείτε τις πανέμορφες εικόνες που θα σας παρουσιάζονται κάθε φορά που ανάμεσα από κάποιο άνοιγμα μεταξύ των σπιτιών θα βλέπετε το σκληρό και τραχύ περιβάλλον της κοιλάδας του ποταμού.
Στον Άγιο Παύλο Λεμεσού δεν μπορείς να πας τυχαία. Ούτε μπορείς να περάσεις από εκεί καθώς θα πηγαίνεις για κάπου αλλού. Στον Άγιο Παύλο θα πας γιατί θέλεις να δεις και να καταλάβεις το πώς ο άνθρωπος έκτισε ένα χωριό και το προσάρμοσε τόσο τέλεια με το περιβάλλον κάνοντας το ακόμα πιο όμορφο από ότι το έκανε η φύση.
