Στο χωριό Ποταμιού υπάρχει ακόμη ένα πέτρινο γεφύρι το οποίο κτίστηκε κατά τα πρώτα χρόνια της Φραγκοκρατίας και γεφυρώνει τον ποταμό Χα-ποτάμι. Βρίσκεται ανατολικά του χωριού και πολύ κοντά στα ερείπια του μοναστηριού του Αγίου Μνάσωνα όπου εκεί υπάρχει και πέτρινος νερόμυλος στον οποίο οι κάτοικοι του χωριού άλεθαν τα δημητριακά τους.
Το γεφύρι στην Ποταμιού αποτελούσε μέρος του τότε οδικού δικτύου που είχε αφετηρία το λιμάνι της Πάφου και διακλαδωνόταν μέσα στο δάσος, εκεί και όπου υπήρχαν μεταλλεία χαλκού, στις ορεινές περιοχές της Λεμεσού με σκοπό να μεταφέρονται τα γεωργικά προϊόντα και κυρίως τα σταφύλια και η Κουμανταρία, για να εξαχθούν προς την χώρα των κατακτητών και φυσικά για την πιο εύκολη και γρήγορη διακίνηση των Φράγκων στρατιωτών προς σε εκείνες τις περιοχές όπου διαπιστωνόταν η παρουσία πειρατών.
Το γεφύρι σχηματίζεται από 1 οξυκόρυφο τόξο και το μέγεθος του ωφέλιμου οδοστρώματος που δημιουργείται ανάμεσα στα 2 στηθαία, το οποίο φθάνει στα 2 μέτρα και σαράντα εκατοστά, φανερώνει ότι το γεφύρι χρησιμοποιείτο από μεγάλα κάρα ή και άμαξες οι οποίες σύρονταν από 2, 4 ή και περισσότερα ζώα.
Στην ανατολική όχθη του ποταμού και σαν συνέχεια του γεφυριού υπάρχουν δυο αρχαία μονοπάτια όπου το ένα οδηγούσε στο χωριό Βουνί και το άλλο στο τότε διοικητικό και εμπορικό κέντρο όπως ήταν το Κοιλάνι. Στην δυτική όχθη και στο γεφύρι κατέληγαν οι διαβάτες, οι έμποροι και οι μεταλλωρύχοι που προέρχονταν από την Πάφο και την περιοχή όπου βρίσκεται το χωριό Όμοδος.
