Στη πιο όμορφη περιοχή του χωριού Λουβαράς βρίσκεται κτισμένος μικρός Ναός η οποίος είναι αφιερωμένος στην Παναγία. Οι κάτοικοι, έδωσαν στην Παναγία ακόμα ένα πολύ όμορφο προσωνύμιο και την ονόμασαν «Παναγία της Κυράς».
Πρόκειται για μονόκλιτη βασιλική η οποία φέρει ξύλινη, δίρριχτη, οξυκόρυφη και κεραμοσκεπή στέγη. Τα κεραμίδια είναι επίπεδου τύπου και αγκιστρωτά. Είναι κτισμένη με πέτρα της περιοχής.
Στον βόρειο τοίχο υπάρχει είσοδος που σχηματίζεται από οξυκόρυφο τόξο και φέρει ξύλινη πόρτα. Στον δυτικό υπάρχει ακόμη μία είσοδος η οποία καλύπτεται από ορθογώνια, ευθυτενή και ξύλινη πόρτα.
Το τεταρτημόριο της αψίδας του Ιερού στηρίζεται πάνω σε άρτια ημικυκλικό πέτρινο τοίχο και σκεπάζεται από την στέγη η οποία επεκτείνεται πέραν από το κυρίως σώμα του Ναού, τόσο όσο για να το καλύψει. Η προέκταση της στέγης στηρίζεται πάνω σε δύο ξύλινες και σκαλισμένες δοκούς.
Το εκκλησάκι αυτό, «κρύβει» μέσα στους 4 τοίχους του μια πολύ παλιά και ενδιαφέρουσα λαϊκή ιστορία. Μια παράδοση που θέλει το χωριό Λουβαράς να οφείλει την ύπαρξη του πάνω σε αυτή την ιστορία.
Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε αυτή τη λαϊκή ιστορία και παράδοση, θα πρέπει να ταξιδέψουμε πίσω στον χρόνο και να πάμε πολλούς αιώνες στο παρελθόν. Να πάμε στις εποχές εκείνες που το νησί της Κύπρου ήταν διαιρεμένο σε φέουδα.
Στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται το μικρό εξωκλήσι μας, είχε εξοριστεί μια πολύ όμορφη και πολύ πλούσια αρχοντοπούλα. Ο λόγος της εξορίας της ήταν γιατί αγάπησε κάποιο φτωχό νέο που ήταν στην δούλεψη του πατέρα της.
Ο άρχοντας πατέρας της την εξόρισε στις παρυφές του πανέμορφου δάσους που φέρει το όνομα «Κακομάλλης». Της έδωσε κάποιους υπηρέτες και της έκτισε ένα αρχοντικό. Την αγαπούσε πάρα πολύ γι' αυτο την επισκεπτόταν κρυφά, πολύ συχνά και της προμήθευε ότι χρειαζόταν, από χρήματα μέχρι φαγητό.
Η όμορφη Κυρά, αυτά που της έδινε ο πατέρας της αλλά και αυτά που της έδινε η γης τα μοίραζε στους υπηρέτες της. Αυτό έγινε πολύ γρήγορα γνωστό και στην περιοχή του Κακομάλλη, συνέρρεαν άνθρωποι που χρειάζονταν δουλειά και φαγητό και έτσι δημιουργήθηκε ένας οικισμός.
Με την πάροδο των αιώνων, οι άνθρωποι που κατοικούσαν στον οικισμό, μετοίκησαν λίγα χιλιόμετρα βορειοδυτικά και έκτισαν το νέο τους χωριό που πολύ αργότερα πήρε το όνομα «Λουβαράς».
Η αγάπη όμως των κατοίκων προς την αρχόντισσα Κυρά τους, έμεινε στη μνήμη τους και την μεταλαμπάδευαν από γενιά σε γενιά. Για να την θυμούνται και να την τιμούν, έκτισαν το μικρό μας εξωκλήσι, το αφιέρωσαν στην Παναγία και της έδωσαν το προσωνύμιο «Κυρά».
Η περιοχή είναι πανέμορφη ακόμα και σήμερα και βρίσκεται σε μικρό οροπέδιο πάνω στην στενή κόχη της βουνοπλαγιάς που καλύπτεται από το δάσος Κακομάλλης με απρόσκοπτη θέα στα γύρω χωριά.
Για αν φθάσουμε στο εξωκλήσι της Παναγίας της Κυράς, θα πρέπει να ταξιδέψουμε από Λεμεσό προς Λουβαρά μέσω της Αγίας Φυλάξεως και φθάνοντας στο σταυροδρόμι πριν την είσοδο μας στο χωριό, να ακολουθήσουμε πορεία δεξιά. Συνεχίζουμε όλο ευθεία και σε 5 λεπτά θα αντικρίσουμε μπροστά μας το εξωκλήσι.
