Όταν ακόμη η Κύπρος αναδυόταν μέσα από τα βαθυγάλαζα νερά της Μεσογείου, κανένας Θεός δεν ήξερε πόσο μεγάλη ή πόσο μικρή θα ήταν. Κανένας Θεός δεν ήξερε αν θα αποκτούσε ζωή και πιο πολύ κανείς τους δεν ήξερε αν θα την κατοικούσε ο άνθρωπος. Εκείνο όμως που όλοι ήξεραν ήταν, πως αυτή θα αποκτούσε μία σπάνια ομορφιά, που όμοια της δεν θα υπήρχε πουθενά αλλού και τα βουνά όπως και οι θάλασσες της, θα έκρυβαν αμύθητους θησαυρούς, οι οποίοι θα ήταν η αιτία και η αφορμή για να την κρατούν για πάντα σκλάβα.
Όταν οι θάλασσες της Κύπρου, γέννησαν την Θεά της Ομορφιάς και του Έρωτα, την Κύπριδα Αφροδίτη, οι τότε λιγοστοί κάτοικοι του νησιού, την πίστεψαν, την Θεοποίησαν και την αγάπησαν όπως δεν αγάπησε κανένας άλλος Λαός τους Θεούς του, γι αυτό και η Θεά προίκισε το νησί με ότι πιο σπάνιο και όμορφο υπήρχε στο πλανήτη.
Διαμόρφωσε τις ακτές του νησιού σαν σε δαντέλα και τοποθέτησε σε αυτές πότε ξανθές ακρογιαλιές και πότε γκρίζες και ενίοτε πλαισιώνοντας τες με κατακόρυφες ακτές για να μπορεί να κρύβεται από τα περίεργα βλέμματα των άλλων Θεών.
Δημιούργησε πανύψηλες βουνοκορφές, που αφού τις κάλυψε με σπάνια και μοναδικά άνθη και φυτά, άφησε την βροχή να τις χαράξει με βαθιές και βαθύσκιωτες ρεματιές μέσα στις οποίες το νερό, πότε αγριεμένο και πότε τόσο ήρεμο που δεν το ακούς καν, κυλούσε προς την ολοκλήρωση του κύκλου του.
Μία από αυτές, τις σπάνιες και πανέμορφες βουνοκορφές, βρίσκεται ανάμεσα στο χωριό της επαρχίας Λεμεσού που λέγεται Άρσος και στο χωριό της Πάφου που λέγεται Άγιος Νικόλαος. Το πιο ψηλό σημείο της, λέγεται "Άγιος Κωνσταντίνος" και αυτό γιατί από τα πολύ παλιά χρόνια, στην τοποθεσία υπήρχε ξωκλήσι αφιερωμένο στον αναφερόμενο Άγιο και το οποίο είχε καταστραφεί εκ θεμελίων, από Οθωμανούς κατοίκους των κοντινών σε αυτό χωριών.
Στο ίδιο σημείο σήμερα, ο άνθρωπος, έφτιαξε μικρό προσκυνητάρι και ένα ξύλινο κιόσκι από το οποίο ο επισκέπτης μπορεί να δει και να μελετήσει την κοιλάδα του Διαρίζου καθώς και τα 7 από τα 14 χωριά που έχουν κτιστεί μέσα σε αυτήν την κοιλάδα, όπως είναι ο Άγιος Νικόλαος, Τα Μέσανα, η Αρμίνου, η Σαλαμιού, η Φιλούσα, οι Κέδαρες και το Πραιτώρι.
Από το σημείο θέας "Άγιος Κωνσταντίνος" αν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή θα μπορέσετε να δείτε και τα Βουνά της Μαραθάσας (Κύκκου), την βουνοκορφή Θρονί αλλά και πολύ μεγάλο μέρος από το πανέμορφο δάσος της Πάφου, γι αυτό αν ταξιδεύετε από το Άρσος προς τον Άγιο Νικόλαο ή από την περιοχή των Πλατρών προς Πάφο μέσω του Αγίου Νικολάου, μην αμελήσετε να επισκεφτείτε το σημείο θέας. Θα σας εντυπωσιάσει.
Μνήμες που σχετίζονται με το σημείο θέας και το Προσκυνητάρι του Αγίου Κωνσταντίνου: Kiki Georgiou Vironos: "Στα μαθητικά μας χρόνια περπατούσαμε από το σχολείο μας στο Αρσος, μέχρι τον Άγιο Κωνσταντίνο. Ψυχαγωγία και μάθημα για την πέμπτη και έκτη τάξη δημοτικού...άνοιξη και η φύση στις δόξες της. Σε αυτό το σημείο είναι τα σύνορα Λεμεσού - Πάφου!! Απαραίτητο και το άναμμα στο καντήλι του Αγίου."
