Την νύχτα της 25ης Μαρτίου του 1956, ο Γρηγόρης Αυξεντίου, μαζί με τους αντάρτες συντρόφους του, φεύγουν προδομένοι και κυνηγημένοι από το κρησφύγετο τους που βρισκόταν στο Παλαιχώρι. Μη έχοντας και πολλές διεξόδους και επιλογές, κατέληξαν στο εγκαταλελειμμένο χωριό Απλίκι.
Το μόνο οικοδόμημα που δεν είχε ερειπωθεί ήταν ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου. Ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ και οι αντάρτες που τον συνόδευαν, βρήκαν κρυψώνα σε αυτόν. Πάνω από τον ημικυκλικό τοίχο της Αψίδας του Ιερού,ανάμεσα σε αυτόν και της ξύλινης στέγης, υπήρχε μικρό κενό που δεν ξεπερνούσε τα 60 εκατοστά σε ύψος και 150 εκατοστά σε πλάτος.
Ανέβηκαν σε αυτό και κρύφτηκαν λίγο πριν τα σκυλιά των Άγγλων οδηγήσουν τους πάνοπλους στρατιώτες στο προαύλιο του Ναού. Αφού ερεύνησαν την περιοχή και δεν ανακάλυψαν τίποτα, αποχώρησαν.
Το πρωί της επομένης 26 Μαρτίου, οι κάτοικοι του νέου Απλικίου, κατέφθασαν στον Ναό συνοδεύοντας την σορό συγχωριανού τους για να την θάψουν στο μικρό κοιμητήριο που υπήρχε νότια από τον Ναό.
Ο Γρηγόρης Αυξεντίου και οι σύντροφοι του, ξύπνησαν αλαφιασμένοι από την φασαρία και παρακολουθούσαν από την κρυψώνα την τελετή ενταφιασμού της σορού. Όταν αυτή τελείωσε, οι αντάρτες κατέβηκαν από την κρυψώνα και αφού απέδωσαν τις πρέπουσες τιμές στον νεκρό άνθρωπο, χαιρέτησαν τους Απλικιώτες και συνέχισαν την πορεία τους μέσα από τα βουνά της Κύπρου ψάχνοντας την Αθανασία.
Ο Ναός Αγίου Γεωργίου στο παλαιό Απλίκι, κτίστηκε την ίδια περίοδο που κτίστηκε και το χωριό, δηλαδή τον 14ον αιώνα, αφού πρώτα οι κάτοικοι του εγκατέλειψαν το αρχαίο χωριό μετά την επιδημία πανούκλας που κτύπησε το νησί.
Είναι κτισμένος με πέτρες από την περιοχή, ακανόνιστες και τοποθετημένες με μεγάλο αρμό ανάμεσα τους. Ο αρμός γέμιζε με μικρότερες πλάκες και πηλό. Πρόκειται για μικρή βασιλική που φέρει δίρριχτη, ξύλινη και κεραμοσκεπή στέγη. Τα κεραμίδια έχουν αντικατασταθεί και είναι βυζαντινού τύπου.
Το καμπαναριό προστέθηκε στα πρόσφατα χρόνια και είναι κατασκευασμένο με σίδερο και βρίσκεται βόρεια του Ναού, δίπλα από την βάση όπου στηριζόταν το αρχαίο ελαιοτριβείο. Δυστυχώς έμεινε μόνο η βάση από τον ελιόμυλο αυτό, αφού κλέφτες, έδρασαν με ειδικά μηχανήματα και φορτηγό και σήκωσαν την τεράστια μυλόπετρα που βρισκόταν τοποθετημένη πάνω στην βάση της.
Ανατολικά του Ναού υπάρχει μικρή μαρμάρινη πλάκα όπου σε αυτήν αναγράφεται η ιστορία για την παρουσία του Γρηγόρη Αυξεντίου στον χώρο, ενώ βορειοανατολικά υπάρχουν τα χαλάσματα των σπιτιών που αποτελούσαν το παλιό Απλίκι.
