Στα μέσα του 7ου αιώνα, είχαν ξεκινήσει μεγάλοι διωγμοί εναντίον των Χριστιανών τόσο στα παράλια της Μ. Ασίας όσο και σε περιοχές της Παλαιστίνης. Χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους και να καταφύγουν στην Κύπρο για να γλυτώσουν από τον θάνατο. Ανάμεσα τους και οι Άγιοι Ηλιόφωτοι οι οποίοι κατατάσσονται ανάμεσα στους 300 Αλαμάνους μοναχούς.
Ένας από τους Αγίους Ηλιόφωτους ήταν και ο Άγιος Κουρνούτας ή Κουρνούτιος ή Κουρνούτος. Οι Άγιοι επέλεξαν το βουνό Κορώνη για να δημιουργήσουν τα σπήλαια τους και μέσα σε αυτά να ζήσουν την ασκητική ζωή τους. Ο Άγιος Κουρνούτας δεν τους ακολούθησε και επέλεξε περιοχή που βρίσκεται 2 χιλιόμετρα βόρεια του χωριού Αγροκηπιά. Ήταν πετρώδης περιοχή την οποία διέσχιζε μικρός ποταμός. Στην ανατολική όχθη του ποταμού ο Άγιος έσκαψε το σπήλαιο του και έζησε εκεί μέχρι και την κοίμηση του.
Ο Άγιος ήταν Θαυματουργός και η δράση του πολύ σύντομα έγινε γνωστή σε ολόκληρο το νησί και οι άνθρωποι για να τον τιμήσουν του έκτισαν πολλές εκκλησίες. Μία από αυτές υπήρχε στον τόπο που ο Άγιος έζησε. Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας οι εκκλησίες που ήταν αφιερωμένες στον Άγιο εγκαταλείφθηκαν και καταστράφηκαν, έτσι σήμερα βλέπουμε να υπάρχουν σε πολλά μέρη του νησιού, ερειπωμένα ξωκλήσια, που ήταν αφιερωμένα στον Άγιο Κουρνούτα. Με την πάροδο των ετών οι άνθρωποι ξέχασαν τον Άγιο. Τον ξέχασαν τόσο πολύ μάλιστα που όταν ήθελαν να πουν ότι κάτι δεν θα γίνει ποτέ έλεγαν «θα γίνει στην γιορτή του Άγιου Κουρνούτα».
Ο Άγιος όμως ποτέ δεν ξέχασε τους ανθρώπους. Συνέχισε να θαυματουργεί και στο χωριό Αγροκηπιά, οι κάτοικοι του, είχαν να πουν για θαύματα που τους ευεργετούσαν χωρίς να ξέρουν από πού προέρχονταν. Το 1918 έγινε το έτος που ο Άγιος επέλεξε να «φανερώσει» την ύπαρξη του. Σαν σε όρταμα έδωσε εντολή σε κάτοικο από την Αγροκηπιά έτσι ώστε να μεταβεί στον χώρο όπου βρισκόταν κάποτε η εκκλησία του και να σκάψει σε συγκεκριμένο σημείο.
Ο πιστός υπάκουσε και την άλλη μέρα πήγε στην περιοχή και κοντά σε ένα πανάρχαιο και μοναδικό για την περιοχή ελαιόδεντρο, έσκαψε και βρήκε εικόνισμα πάνω στο οποίο εμφανιζόταν το πρόσωπο του Αγίου.
Από τότε, οι κάτοικοι ήθελαν να κτίσουν στην περιοχή νέα εκκλησία προς τιμήν του Αγίου. Τα προβλήματα ήταν όμως πολλά και πιο κύριο το οικονομικό. Τα πενιχρά εισοδήματα των κατοίκων, δεν ήταν αρκετά για να αγοραστεί η γη και να οικοδομηθεί εκκλησία.
Την λύση την έδωσε πολλές δεκαετίες μετά η πολύ γνωστή οικογένεια Καπνού. Τα κτήματα που χρειάζονταν είχαν περάσει στα χέρια της οικογένειας. Χωρίς να τους ζητηθεί αποφάσισαν να τα δωρίσουν στην εκκλησιαστική επιτροπή με μόνο όρο σε αυτά να οικοδομηθεί εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Κουρνούτα.
Αυτό πραγματοποιήθηκε και σήμερα έχουμε ένα μικρό Ναό, τον μοναδικό σε ολόκληρο τον Χριστιανικό κόσμο που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Κουρνούτα. Πρόκειται για μονόκλιτο καμαροσκεπή Ναό. Η καμάρα της οροφής σκεπάζεται από κεραμίδια Βυζαντινού τύπου. Το καμπαναριό ορθώνεται στην γωνία που σχηματίζουν στο σημείο ένωσης τους ο νότιος με τον ανατολικό τοίχο και έχει οικοδομηθεί σε ένα επίπεδο πάνω από το γείσο της οροφής. Φέρει μία καμπάνα. Είναι κτισμένος με ασβεστολιθική πέτρα και εσωτερικά είναι ασπρισμένος. Πιθανόν στο μέλλον να αγιογραφηθεί.
Το εικόνισμα που έχει βρεθεί μετά από θαύμα βρίσκεται στην νέα κύρια εκκλησία του χωριού. Ο Άγιος εορτάζεται στις 12 Σεπτεμβρίου κάθε έτους.
Watch the video of our visit:
