Παναγία η Βορινή. Έτσι θέλει η τοπική θρησκευτική παράδοση του χωριού Πεδουλά να λέγεται μικρό ξωκλήσι που είναι αφιερωμένο στην Ζωοδόχο Πηγή και το οποίο είναι κτισμένο βορειοανατολικά του χωριού και στην συμβολή του ποταμού Μάραθου με μεγάλο παραπόταμο του.
Το ξωκλήσι έχει οικοδομηθεί στα πρώτα χρόνια της Φραγκοκρατίας και όταν η περιοχή του Πεδουλά, λόγω των πολλών φυσικών πηγών αλλά και της απαράμιλλης ομορφιάς των κοιλάδων που έχουν σχηματίσει οι πολλοί παραπόταμοι του Σέτραχου, αποτέλεσε βασιλικό κτήμα.
Πρόκειται για μονόκλιτο Ναό ο οποίος στεγάζεται από δίκλιτη, ξύλινη, οξυκόρυφη και κεραμοσκεπή στέγη. Τα κεραμίδια είναι επίπεδα και αγκριστρωτά. Η τοιχοποιία έχει κτιστεί με ακανόνιστη πέτρα Τροόδους και εσωτερικά έχει καλυφθεί με γυψοκονίαμα. Στα πρόσφατα χρόνια έχει δεχθεί σημαντικές επιδιορθώσεις και επεμβάσεις, κάποιες εκ των οποίων πολύ αποτυχημένες στο σημείο που αλλάζουν τον χαρακτήρα του οικοδομήματος.
Στο ξωκλήσι δε υπάρχουν ενδείξεις αν η εσωτερική τοιχοποιία ήταν καλυμμένη με νωπογραφίες, σε αντίθεση με αυτό που συναντούμε σχεδόν σε όλους τους Ναούς που είχαν οικοδομηθεί κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας.
Το δάπεδο είναι καλυμμένο με τετραγωνισμένους κεραμικούς οπτόπλινθους, οι οποίοι έχουν κατασκευαστεί στο σημείο της οικοδομής. Το Ιερό χωρίζεται από απλό και ξύλινο τέμπλο, το οποίο φέρει δύο σειρές από εικονίσματα. Η καμπάνα κρέμεται από τεράστιο κλάδο αιωνόβιου Δρυός, όπου τα κλαδιά του ενώνονται με άλλων δύο και έτσι όλα μαζί "σκεπάζουν" το ξωκλήσι.
Υπάρχουν 2 προσβάσεις προς το ξωκλήσι, οι οποίες αποτελούν μέρος του μονοπατιού μελέτης της φύσης "Εκκλησίες". Ο περιπατητής - προσκυνητής θα έχει την δυνατότητα να δει και να μελετήσει εκτός από το φυσικό περιβάλλον του χωριού, τις περισσότερες από τις 10 εκκλησίες που οικοδόμησαν στο πέρασμα των αιώνων οι κάτοικοι του Πεδουλά.
Οι δύο προσβάσεις έχουν την ίδια αφετηρία και μπορούν να αποτελέσουν ένα ανεξάρτητο κυκλικό μονοπάτι της φύσης. Η αρχή του βρίσκεται 250 μέτρα ανατολικά από το ξωκλήσι του Αγίου Παναγιώτη και ακολουθεί πορεία ανάντη του ποταμού και αφού σας περάσει μέσα από πυκνό και πανέμορφο παραποτάμιο δασικό οικοσύστημα, θα σας φθάσει στο ύψος της κοίτης του όπου εκεί θα αναγκαστείτε να περάστε στην αντίπερα όχθη.
Στην συνέχεια το μονοπάτι ακολουθεί πορεία κατάντη του ποταμού και εκτός από το παραποτάμιο δάσος θα δείτε πολλά περιβόλια με καρποφόρα δέντρα και στις όχθες του τα χιλιάδες ανθισμένα κυκλάμινα θα δίνουν το δικό τους και ξεχωριστό χρώμα.
Φθάνοντας στο ξωκλήσι, θα σας εντυπωσιάσει η ομορφιά του τοπίου αλλά και θα σαν καθηλώσει η απλότητα του μικρού Ναού. Οι τεράστιοι και παμπάλαιοι Δρύες θα το έχουν αγκαλιασμένο, λες και προσπαθούν να το κρύψουν από τα περίεργα μάτια των αλλόθρησκων διωκτών της Παναγίας.
Στην συνέχεια το μονοπάτι βυθίζεται στην βαθιά και με κάθετες πλαγιές κοίτη του ποταμού, όπου φθάνοντας εκεί θα πρέπει να περάσετε στην αντίπερα όχθη και να ακολουθήσετε την μαιανδρική και έντονα ανηφορική πορεία του λιθόστρωτου πλέον μονοπατιού. Μία ξύλινη γέφυρα που θα "αιωρείται" στο κενό θα σας περιμένει για να σας βοηθήσει να συνεχίσετε την πορεία σας η οποία θα τερματιστεί μόλις 100 μέτρα μακριά.
Η απόσταση που καλύπτει ο περιπατητής από την αφετηρία αυτού του τμήματος του μονοπατιού μέχρι τον τερματισμό του, είναι 1400 μέτρα, τα οποία αξίζουν να περπατηθούν. Το ξωκλήσι της Παναγίας είναι πάντοτε ανοικτό.
