Όταν οι Αχαιοί είχαν εποικίσει το νησί της Αφροδίτης, την Κύπρο, τα Όρη που ονομάστηκαν αρχικά Ακάμας και πολύ αργότερα Τρόοδος, αποτελούσαν τόποι όπου τους επισκέπτονταν οι βασιλείς με σκοπό να κυνηγήσουν αγριογούρουνα και ελάφια.
Αγαπημένη βουνοκορφή για τους βασιλείς της Πάφου ήταν αυτή που σήμερα ονομάζεται Θρονί. Το πυκνό και με πανύψηλα δέντρα δάσος που κάλυπτε αυτή την βουνοκορφή, οι πολλές και με καθάριο νερό πηγές που ανάβλυζαν από τα σπλάχνα του βουνού αλλά και το πλούσιο θήραμα που κρυβόταν στις επικλινείς πλαγιές του, ανάγκαζε τους βασιλιάδες να το επισκέπτονται και να παραμένουν στην περιοχή για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Για καλύτερη προστασία από τους εχθρούς τους, στην πολύ δύσβατη κορυφή του Όρους είχαν δημιουργήσει ξύλινο παρατηρητήριο από το οποίο έλεγχαν ολόκληρη την περιοχή μέχρι την κορυφή Όλυμπος στα ανατολικά, τον κόλπο των Σόλων στα βόρεια και μέχρι τα παράλια της Πάφου στο δυτικά.
Κατά την περίοδο των Βυζαντινών, τα όρη αυτά αποτέλεσαν τόπο όπου επέλεξε ο Όσιος Ησαΐας για να ασκητεύει αλλά και ο διοικητής του νησιού, Mανουήλ Bουτομίτης για να κυνηγά. Μετά από κάποια θαυμαστά γεγονότα, που συνέβησαν μετά την τυχαία συνάντηση των δύο, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου χρηματοδότησε την ίδρυση μοναστηριού αλλά και δώρησε σε αυτό την εικόνα της Παναγίας της Κυκκώτισσας η οποία ήταν έργο του Ευαγγελιστή Λουκά.
Το μοναστήρι αυτό και η Άγια εικόνα της Παναγίας, έμελλε να διαδραματίσουν μεγάλο ρόλο στην πρόοδο και την προστασία του τόπου και του λαού, τόσο κατά την Φραγκοκρατία όσο και αργότερα στα χρόνια της Τουρκοκρατιας.
Από την αρχαιότητα η Παναγία η Κυκκώτισσα είχε ονομαστεί από τον Λαό σαν η Παναγία της βροχής και κατά χιλιάδες ανηφόριζαν στα βουνά του Κύκκου για να λάβουν μέρος σε λιτανείες οι οποίες γίνονταν με σκοπό να τερματιστούν τα συνεχόμενα άνομβρα χρόνια.
Κλήρος και Λαός με την εικόνα της Παναγίας στα χέρια, πορεύονταν μέσω ενός πολύ στενού και πολύ επικίνδυνου μονοπατιού, προς την κορυφή του όρους όπου εκεί τοποθετούσαν σε πέτρα (θρόνο) την εικόνα και όλοι μαζί προσεύχονταν, ζητώντας από την Παναγία να μεσολαβήσει για τερματισμό της ανομβρίας. Έτσι από τότες η κορυφή ονομάστηκε "θρονί της Παναγίας".
Πολύ αργότερα και στα τέλη του 20ου αιώνα, στο θρονί μεταφέρθηκε ένα τεραστίων διαστάσεων χάλκινο άγαλμα του πρώτου προέδρου της νεοσύστατης τότε Κυπριακής Δημοκρατίας, το οποίο και στήθηκε σε πλατεία που δημιουργήθηκε για τον σκοπό αυτό, ενώ λίγα μέτρα πιο χαμηλά από το ψηλότερο σημείο της κορυφής ενταφιάστηκε μετά τον θάνατο του ο Μακάριος μετά από δική του επιθυμία.
Στο σημείο όπου παλαιά τοποθετούσαν την εικόνα της Παναγίας έκτισαν έναν τεράστιο οκτάγωνο Ναόσχημο μνημείο, στο οποίο ο επισκέπτης και ο προσκυνητής θα φθάσει μέσω 2 πλακοστρωμένων διαδρόμων τους οποίους πλαισιώνουν δεκάδες ψηφιδωτές εικόνες Αγίων.
Στο θρονί της Παναγίας καταφθάνουν επισκέπτες και προσκυνητές από όλο τον κόσμο, οι οποίοι στην συντριπτική πλειοψηφία τους, θεωρούν ότι στο υπέρλαμπρο Μνημείο έχει ταφεί ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ο 3ος. Αυτό είναι μία λάθος αντίληψη η οποία πιθανόν να προέρχεται από λανθασμένη πληροφόρηση. (Ρωτήσαμε 50 ντόπιους και ξένους επισκέπτες και οι 38 είχαν λάθος αντίληψη της πραγματικότητας)
Πρέπει οι αρχές είτε αυτές είναι πολιτικές είτε είναι θρησκευτικές να ξεκαθαρίσουν το θέμα, ότι άλλο είναι ο τάφος του Μακαρίου και άλλο το Θρονί της Παναγίας.
