Όταν το 1969, οι κάτοικοι του χωριού Στατός της Πάφου, καλούνταν από την τότε κυβέρνηση της Κύπρου να εγκαταλείψουν το χωριό τους και να εγκατασταθούν σε νέο το οποίο οικοδομήθηκε μόλις λίγα χιλιόμετρα βορειότερα, δεν αναγκάστηκαν να εγκατέλειψουν μόνο τα σπίτια και τις περιουσίες τους αλλά και την εκκλησία τους. Την εκκλησία την οποίαν έκτισαν οι πρόγονοι τους το 1840 με πέτρες τις περιοχής και σε σχήμα Βασιλικής Γοτθικού ρυθμού.
Την έκτισαν στο νοτιότερο άκρο του χωριού τους και την αφιέρωσαν σε δύο Αγίους, τους οποίους η θρησκευτική παράδοση θέλει να είναι αδέλφια. Τα δύο αδέλφια ήταν ο Άγιος Ζηνόβιος και η Αγία Ζηνοβία.
Στην αρχική του μορφή ο Ναός δεν έφερε καμπαναριό το οποίο και έχει προστεθεί πολύ αργότερα από την οικοδόμηση του και ορθώνεται στην γωνία που σχηματίζουν στο σημείο ένωσης τους ο ανατολικός με τον νότιο τοίχο. Επεκτείνεται από το έδαφος έως και σε 3 επίπεδα πάνω από το γείσο της οροφής, όπου τα δύο πρώτα σχηματίζονται από κολώνες οι οποίες φέρουν κιονόκρανα. Το τρίτο επίπεδο είναι οκτάπλευρο στο οποίο υπάρχουν 8 παράθυρα που στο ανώφλι σχηματίζουν ημικυκλικά τόξα και σκεπάζεται από μικρό θόλο που φέρει πέτρινο Σταυρό.
Ο Ναός φαίνεται να μην έχει δεχθεί σοβαρές ζημιές από τις κατολισθήσεις και καθιζήσεις της δεκαετίας του 1960 που έπληξαν το χωριό, αλλά έχει δεχθεί πολλές προληπτικές και ενισχυτικές της τοιχοποιίας επεμβάσεις.
Η περίβολος αυλή είναι καλυμμένη με ακανόνιστους ασβεστολιθικούς σχιστόλιθους και περιφράσσεται με χαμηλό πέτρινο τοίχο (σημηντηρι). Από την περίβολο ο επισκέπτης μπορεί να δει και να παρατηρήσει ανεμπόδιστα, την κοιλάδα του ποταμού Έζουσα η οποία εκτείνεται σε πολλά χιλιόμετρα νότια του Ναού.
Η εκκλησία Αγίου Ζηνοβίου και Αγίας Ζηνοβίας, μετά την μετακίνηση των κατοίκων, μετατράπηκε σε εξωκλήσι και λειτουργείται στις 30 Οκτωβρίου κάθε έτους.
