Όταν βρεθείς στο νησί της Κύπρου, το πρώτο που θα σε εντυπωσιάσει είναι αυτό που φαίνεται από τη πρώτη ματιά. Οι Θάλασσες του. Στην συνέχεια θα γοητευτείς από τους ανθρώπους του και στο τέλος θα σε σκλαβώσει η ιστορία του. Όποιο προορισμό στο νησί και αν επιλέξεις για να επισκεφτείς, θα έχει κάτι να σου «πει» και συ, θα έχεις πολλά να μάθεις, μελετώντας τον ίδιο τον προορισμό.
Μεγάλο μέρος της ιστορίας του νησιού καταλαμβάνουν οι νερόμυλοι και η εξέλιξη τους τα τελευταία 400 χρόνια που πέρασαν από τότες που ο χειρόμυλος άλεσε το στάρι για πρώτη φορά.
Φίλος από τη Σίμου της Πάφου μας πληροφόρησε ότι στην περιοχή του χωριού του υπάρχουν κάποιοι νερόμυλοι, οι οποίοι τόσο με την αρχιτεκτονική τους αλλά και πιο πολύ με την ιστορία τους είχαν μεγάλο ενδιαφέρον.
Φύγαμε για τη Σίμου και σε 2 ώρες καταλήξαμε στην κεντρική και πλακόστρωτη πλατεία του χωριού για να δούμε την 1000 ετών Τρεμιθιά, η οποία φύτρωνε απέναντι από την κύρια εκκλησία του χωριού που είναι αφιερωμένη στην Παναγία Χρυσελεούσας.
Από εκεί κατηφορίσαμε βορειοανατολικά προς την κοιλάδα του ποταμού Σκαρφού ή Σταυρού της Ψώκας , όπου ένας μαιανδρικός και έντονα κατηφορικός ασφαλτοστρωμένος δρόμος μας «κατέβασε» στο σημείο της κοιλάδας που βρίσκεται το Ενετικό γεφύρι του Σκαρφού. Ένα γεφύρι που, δεν το εγκατέλειψαν μόνο οι άνθρωποι λόγω εξέλιξης αλλά το εγκατέλειψε και ο ίδιος ο ποταμός αφού αυτός μετακινήθηκε βόρεια.
Σε μικρή απόσταση από το γεφύρι είδαμε τους νερόμυλους του Σκαρφού να ορθώνονται στην βόρεια πλαγιά της κοίτης του ποταμού. Είναι κτισμένοι με πέτρα της περιοχής και ήταν συνδεδεμένοι με το ίδιο νεραύλακο. Υπάρχουν δύο νερόμυλοι οι οποίοι είναι πολύ κοντά ο ένας από τον άλλο και βρίσκονται σε σχετικά καλή κατάσταση.
Όταν βρεθείς εκεί, δίπλα από αυτές τις τεράστιες και πολύπλοκες για την εποχή τους κατασκευές και μέσα στην «παράξενη» ησυχία που σου προσφέρει η καταπράσινη κοιλάδα του ποταμού τότε θα δεις ότι η ιστορία τους είναι τόσο κοντά σου.
