Στο πανέμορφο νησί της Κύπρου, μέσα στα πυκνά και καταπράσινα δάση του, θα βρεις μερικές δεκάδες πετρόκτιστα "Μεσαιωνικά" γεφύρια. Τα πιο γνωστά είναι αυτά που το τμήμα δασών του νησιού, έχει εντάξει μέσα στα πλαίσια της πορείας κάποιου από τα πολλά μονοπάτια μελέτης της φύσης που έχει δημιουργήσει σε ολόκληρη την ελεύθερη περιοχή του νησιού.
Υπάρχουν όμως και πάρα πολλά άλλα που παραμένουν σχετικά άγνωστα και πολύ λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν την ύπαρξη τους αλλά και ακόμη πιο λίγοι είναι εκείνοι που τα επισκέπτονται. Οι λόγοι είναι πολλοί και έχουν σχέση με την τοποθεσία όπου τα γεφύρια βρίσκονται που τις πλείστες των περιπτώσεων είναι δύσβατες και δυσκολοπρόσιτες περιοχές.
Για κάποιους, ένα ταξίδι σε αυτές τις περιοχές απλά και μόνο για να δουν και να μελετήσουν ένα Μεσαιωνικό γεφύρι, αποτελεί πραγματική πρόκληση και περιπέτεια.
Στην περιοχή του χωριού Τριμίκλινη, που ανήκει στην επαρχία Λεμεσού και το συναντάμε στην πορεία μας από την Λεμεσό προς το Τρόοδος, βρίσκεται ένα πολύ, πραγματικά πολύ όμορφο, πετρόκτιστο και δύο τόξων, Μεσαιωνικό γεφύρι το οποίο ένωνε την ευρύτερη περιοχή των κρασοχωριών Λεμεσού με αυτά της επαρχίας Πάφου, γεφυρώνοντας το ποταμό Κούρη.
Το γεφύρι κτίστηκε με μεγάλες πέτρες που πάρθηκαν από την κοίτη του ποταμού, γεγονός που του προσδίδει ιδιαίτερη ομορφιά αλλά και μεγάλη αρχιτεκτονική αξία. Το μεγάλο μήκος της κοίτης του Κούρη, ανάγκασε τους αρχαίους τεχνίτες να κτίσουν γεφύρι δύο τόξων, εκ των οποίων το ένα, που είναι και το μεγαλύτερο, τόσο σε ύψος όσο και σε μήκος, είναι οξυκόρυφο.
Βρίσκεται πάνω σε μεγάλη καμπή του ποταμού και στην «ρίζα» κατακόρυφης και πολύ ψηλής πλαγιάς η οποία δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον ποταμό, υποσκάπτοντας την, αφού βρίσκεται κάθετα στην πορεία του και υπάρχουν εμφανή σημάδια παλαιών κατολισθήσεων.
Ο τότε δρόμος που περνούσε πάνω από το γεφύρι, υπάρχει μέχρι του σημείου της νότια όχθης του ποταμού, δηλαδή ακριβώς εκεί που τελειώνει το γεφύρι. Η άγρια βλάστηση αλλά και η πτώση βράχων από τις κατακόρυφες πλαγιές τον έχουν εξαφανίσει.
Το ίδιο το γεφύρι ανατολικά «πνίγεται» από Σκλήδρους, οι οποίοι με τα κλαδιά τους σχηματίζουν αψίδα για να περάσει ο «άρχοντας» των Κυπριακών ποταμών, ο Κούρης. Νότια η περιοχή είναι πολύ δύσβατη και απροσπέλαστη λόγω της πολύ πυκνής χαμηλής αλλά και ψηλής βλάστησης. Δυτικά η κοίτη του ποταμού καλύπτεται από καλαμιώνες και πλάτανους . Βόρεια υπάρχουν αρκετά μικρά αρόσιμα κομμάτια γης τα οποία οι κάτοικοι της Τριμίκλινης τα μετέτρεψαν σε περιβόλια και τα οποία αυτή την εποχή είναι ολάνθιστα.
Που θα βρούμε αυτό το πολύ όμορφο γεφύρι και την τόσο άγρια αλλά και πανέμορφη δασική περιοχή;
Αν ταξιδεύουμε από την Λεμεσό προς το Τρόοδος, θα περάσουμε μέσα από το κέντρο του χωριού Τριμίκλινη και θα φθάσουμε στο σημείο που υπάρχουν οι καταρράκτες «Green Valley” και το ομώνυμο εστιατόριο. Ακριβώς μετά ο δρόμος παίρνει απότομη στροφή αριστερά. Βγαίνοντας από την στροφή ακολουθούμε αριστερή πάροδο η οποία διανεύει απόσταση 50-60 μέτρων και επανέρχεται στην πορεία του κεντρικού δρόμου. Πριν βγούμε ξανά στον κεντρικό, υπάρχει στενός και έντονα κατηφορικός τσιμεντένιος δρόμος που σε οδηγεί στο γεφύρι μετά από 250 μέτρα πορείας.
Ο δρόμος είναι βατός από οχήματα κάθε τύπου.
