Το χωριό Γούρρι βρίσκεται κτισμένο ένθεν και ένθεν του δρόμου που αναρριχάται τα πανύψηλα βουνά και σε οδηγεί στο μοναστήρι του Μαχαιρά.
Οι απότομες βουνοπλαγιές που φιλοξενούν το χωριό, σου προκαλούν δέος και διερωτάσαι γιατί οι άνθρωποι επέλεξαν αυτό το μέρος για κατοικία. Για να απαντήσουμε στο ερώτημα πρέπει να πάμε πολλά χρόνια πίσω. Στα χρόνια εκείνα που πειρατές και επιδρομείς από διάφορες γειτονικές χώρες, λυμαίνονταν τα παράλια της Κύπρου. Κάποιες μικρές ομάδες Κυπρίων, για να αποφύγουν τις επιδρομές κατέφυγαν στο εσωτερικό του νησιού, δημιουργώντας έτσι μικρές κοινότητες.
Μία μικρή ομάδα κατέφυγε στη περιοχή που είναι σήμερα το Γούρρι. Επέλεξαν την περιοχή διότι είχε άφθονο τρεχάμενο νερό και η μορφολογία του εδάφους ήταν τέτοια που θα πρόσφερε προστασία από επιτιθέμενους. Ο πρώτος από την ομάδα που κατοίκισε, ήταν κάποιος με το όνομα "Βούρριος", όνομα το οποίο με τα χρόνια μεταλλάχθηκε και έγινε Γούρρι. Υπάρχουν και άλλες εκδοχές για την ονομασία του χωριού.
Στο σημερινό Γούρρι ζουν περίπου 300 άνθρωποι. Με κόπο και μόχθο πολύ, καταφέρνουν να επιβιώνουν, στις δύσκολες συνθήκες μιας ορεινής κοινότητας. Η αγάπη για τον τόπο τους είναι τόσο μεγάλη που τους κρατάει "ριζωμένους" στην περιοχή.
Στο Γούρρι μπορείς να βρεις όλο τον χρόνο, ξενώνα. Αν είσαι στην περιοχή και θέλεις κατάλυμα για το βράδυ, απλά ζήτησε το και θα το έχεις. Γίνονται προσπάθειες έτσι ώστε το Γούρρι να ενταχθεί στα σχέδια του αγροτουρισμού.
Πραγματικά το όλο περιβάλλον σε προκαλεί για να παραμείνεις και να εξερευνήσεις τις απότομες βουνοπλαγιές, που καταλήγουν σε απόκρημνες χαράδρες. Το μονοπάτι της φύσης είναι ένα δείγμα της προσπάθειας του δημοτικού συμβουλίου για τουριστική ανάπτυξη. Άνετος χώρος στάθμευσης, λίγο πριν την πανάρχαια εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, σε απαλλάσσει από την έγνοια του αυτοκινήτου σου. Γραφικά μικρά καφέ, σου προσφέρουν πολλά εδέσματα και ποτά σε τιμές "κρίσης" και για επιδόρπιο σε κερνάνε και καρυδάκι.
Μπορείς να βρεις χειροποίητα κοσμήματα της Κύπρου, όπως και πίνακες ντόπιων ζωγράφων. Ένα τέτοιο ζωγράφο, την κ. Αργυρώ, την συναντήσαμε στο ιδιόκτητο καφέ που εργάζεται. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αν η πολιτεία δεν έλθει αρωγός στους κατοίκους των ορεινών χωριών μας, αυτά σιγά σιγά θα ερημώσουν.
Όσοι αρέσκονται στην αγριάδα του τοπίου, το Γούρρι είναι μοναδικός προορισμός, χειμώνα - καλοκαίρι.