Σε μια από τις πιο ψηλές βουνοκορφές των βουνών του Κύκκου και μέσα στο δάσος του Τροόδους, βρίσκεται κτισμένη η Ιερά Μονή Της Παναγίας του Κύκκου. Ανδρικό μοναστήρι που ιδρύθηκε, μετά από μια σειρά θαυματουργών γεγονότων, που αφορούσαν Βυζαντινούς άρχοντες της Κύπρου αλλά και τον ίδιο τον αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό, που συνέβησαν κατά το 1100 μ.χ.
Διαδοχικές Θεϊκές παρεμβάσεις, ανάγκασαν τον αυτοκράτορα να παραχωρήσει σε Κύπριο Ασκητή, την μία από τις 3 εικόνες της Παναγίας, που ήταν δημιουργίες του Ευαγγελιστή Λουκά. Ο ασκητής επέστρεψε από την Κωνσταντινούπολη, με την Άγια Εικόνα στα χέρια και από τα παράλια της Κύπρου, πορεύθηκε με συνοδεία πλήθος πιστών, προς τα βουνά του Κύκκου, όπου βρισκόταν η ασκητική μονή του.
Στον δρόμο προς την κορυφή και στο πέρασμα της Εικόνας, τα πεύκα υποκλίνονταν και τα οστρακοειδή της θάλασσας ακολουθούσαν την πομπή. Μέχρι σήμερα θα δείτε στην διαδρομή από την θάλασσα προς την κορυφή του Κύκκου, τα δέντρα να υποκλίνονται και τα όστρακα μέσα στους βράχους.
Η Εικόνα της Παναγίας του Κύκκου ή της «Μαρίας της βροχής», αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο προσκύνημα, για όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, μετά από το προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Από το 1200 μ.χ. που έγιναν γνωστά τα Θαύματα της Παναγίας του Κύκκου, μέσω της Εικόνας Της, την επισκέπτονται χιλιάδες προσκυνητές. Για τους περισσότερους, η ολοκλήρωση του προσκυνήματος τους στους Αγίους Τόπους, τελειώνει μόνο μετά και την επίσκεψη στο μοναστήρι.
Η κοσμοσυρροή στην «αυλή» της Παναγίας του Κύκκου, συνεχίζεται από το πρώτο φως της μέρας μέχρι και το τελευταίο. Για να βοηθούνται οι προσκυνητές, η Μονή, διαθέτει καταλύματα, που παραχωρούνται δωρεάν.
Το Μοναστήρι του Κύκκου, πέραν από την θεολογική αλλά και θρησκευτική δράση του, δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι κράτησε τον Ελληνισμό στο νησί. Στα πιο δύσκολα χρόνια που πέρασε ποτέ ο Ελληνισμός της Κύπρου, που ήταν η Τουρκοκρατία, το Μοναστήρι, ήταν ο βασικός πυλώνας οικονομικής στήριξης ολόκληρου του Λαού. Τα πολλά Μετόχια που είχε, σε διάφορες περιοχές της Κύπρου, μάζευαν γύρω τους τεράστιες εκτάσεις γης, τις οποίες με την σειρά τους τις παραχωρούσαν στους χωρικούς, για να εξασφαλίζουν από αυτές τα απαραίτητα αγαθά για την επιβίωση τους.
Τα φιλάνθρωπα και Χριστιανικά έργα της Μονής, συνεχίζονται μέχρι και τις μέρες μας, χωρίς καμιά διακοπή.
