Στην διαδρομή από τον Άγιο Νικόλαο προς την Πάφο, δια μέσου της κοιλάδας Διαρίζου και μετά το χωριό Κιδάσι θα βρείτε δύο τεράστιους βράχους. Από το σχήμα τους και από τα πανάρχαια χρόνια λέγονταν "Κουρτελλόροτσος". Ο δρόμος περνά μέσα από αυτούς στενεύοντας αρκετά. Οι βράχοι αυτοί, έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.
Η περιοχή που βρίσκονται , αποτελεί ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια της κοιλάδας του Διαρίζου. Πλούσια βλάστηση με πανύψηλα δένδρα πάνω στα οποία σκαρφαλώνουν αναρριχώμενα.
Ο ποταμός έχει δημιουργήσει, για όλους εμάς, ένα καταπληκτικό τοπίο, που μπορεί να φιλοξενήσει δεκάδες εκδρομείς. Καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, θα δεις ομάδες νέων να κατασκηνώνουν στις όχθες του ποταμού.
Ο πιο ψηλός βράχος, με τις κάθετες πλαγιές του, δέχεται εκατοντάδες τολμηρούς για αναρρίχηση.
Αυτό το πραγματικά φανταστικό τοπίο, πριν λίγα χρόνια, κόντεψε να το χάσουμε για πάντα. Το κράτος, κάτω από την πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχεδίασε και άρχισε να εκτελεί έργα διαπλάτυνσης ολόκληρου του δρόμου, που οδηγεί από τα Κούκλια στην Πάφο προς το Τρόοδος, για να μπορούν οι Ευρωπαίοι πολίτες να διακινούνται με άνεση, αδιαφορώντας για την περιβαλλοντική αλλά και ιστορική καταστροφή που θα επέφερε το έργο αυτό.
Οι μπουλντόζες και τα μηχανήματα επίστρωσης της ασφάλτου, είχαν φθάσει μερικά μέτρα από τους βράχους και εκεί, βρήκαν αλυσοδεμένους ακτιβιστές που δεν επέτρεπαν την ανατίναξη των βράχων, αλλά ούτε την αποκοπή εκατοντάδων δένδρων. Ο σχεδιασμός του νέου δρόμου, προέβλεπε την μετακίνηση της κοίτης του ποταμού, μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο νότια, που αποτέλεσμα θα είχε την πλήρη καταστροφή της βιοποικιλότητας ολόκληρου του οικοσυστήματος, που ο ίδιος ο ποταμός δημιούργησε, σε εκατομμύρια χρόνια.
Η ίδια κυβέρνηση που δεν μπόρεσε να δημιουργήσει το φράγμα Αρμίνου, μέσα στο μοναδικό για την ομορφιά του, φαράγγι του Διαρίζου και αναγκάστηκε από τους ίδιους ακτιβιστές να αλλάξει την τοποθεσία, διασώζοντας έτσι ένα οικοσύστημα μοναδικό για την Κύπρο, ερχόταν τώρα, στην ίδια κοιλάδα να καταστρέψει ένα άλλο, μοναδικής ομορφιάς και σημασίας οικοσύστημα.
Η δράση των ακτιβιστών, μετά από πολυήμερες εκδηλώσεις και δράσεις, ανάγκασαν την κυβέρνηση να αφήσει το τοπίο όπως το δημιούργησε ο ποταμός και η φύση, για να το χαιρόμαστε όλοι εμείς σήμερα αλλά και οι μελλοντικές γενιές Κυπρίων και όχι μόνο.
Θα ήταν άδικο αν στο σημείο, αυτό δεν εκφράζαμε σαν πολίτες του κόσμου, ένα ευχαριστώ στον κ. Γεώργιο Περδίκη που ήταν ο βασικός παράγοντας διάσωσης των βράχων των Χασαμπουλιών και ολόκληρης της περιοχής.
Ποια είναι η ιστορία των δύο βράχων; Γιατί είναι τόσο σημαντικοί, πέρα από την τεράστια οικολογική σημασία που έχουν και γιατί κάποιοι αγωνίστηκαν για να μην καταστραφούν;
Την απάντηση την δίνει η ιστορία μιας οικογένειας Τουρκοκυπρίων από την Επαρχία Λεμεσού και το χωριό Επισκοπή και η οποία μετά την μεταβίβαση του νησιού από τους Τούρκους στην Αγγλία, μετοίκησαν στο χωριό Μαμώνια, της επαρχίας Πάφου.
Η οικογένεια αυτή, αποτελείτο από 3 αγόρια και ένα κορίτσι, όλοι κλέφτες. Με τις πράξεις τους τρομοκρατούσαν τον πληθυσμό, Έλληνες και Τούρκους, ληστεύοντας τους και σε κάποιες περιπτώσεις προχώρησαν και σε φόνους.
Το λημέρι τους το είχαν επάνω στον μεγαλύτερο βράχο και από εκεί επέβλεπαν από μακριά τον δρόμο που οδηγούσε από και προς την Πάφο. Όταν έβλεπαν τους διαβάτες, κατέβαιναν από τον βράχο, τους κακοποιούσαν και τους λήστευαν.
Η δράση τους σταμάτησε όταν Άγγλος χωροφύλακας, συνάντησε τον μεγαλύτερο αδελφό και σε ανταλλαγή πυροβολισμών ο ληστής σκοτώθηκε. Αργότερα και τα δύο άλλα αδέλφια, οδηγήθηκαν στην φυλακή.
Από τότε οι βράχοι συνδέθηκαν με την οικογένεια των ληστών και ονομάστηκαν «Οι βράχοι των Χασαμπουλιών» και αποτελούν μέρος της ιστορίας αυτού του νησιού.
Παρακολουθήστε το βίντεο της επίσκεψης μας:
